ساحل آرامش
باز هم موجی شدم عباس...به ربّ تو و شهدا و تمام صدیقین قسم که ما هم موجی می شویم!!
ولی فرقها دارد موجی شدن من و تو!
تو که موجی می شوی، پل می زنی از جزیره ی مجنون و می رسی به کربلا و آرام می گیری در جوار معشوقت...حسین!
ما امّا دلمان آنقدرها کربلایی نشده که حسین آراممان کند...حسین دست نوازش بکشد بر سرمان!! موجی که می شویم برای بهشتی شدن فقط" بهشت زهرا " می شناسیم و
"تپه ی نورالشهدا"یی که همین نزدیکیست...
برای تا کربلا رفتن، بلدِ راه می خواهیم و خوش به حال تو که این موج، دربست، پروازت می دهد تا کربلا!!
عبّاس! این بار که موج را گرفتی و رسیدی به کربلای جبهه ها..فقط نگو: یادش بخیر!
دو رکعت نماز عشق بخوان در آن سنگرِ آسمانیت، به نیابت از ما و همه ی نماز های مردودمان...اقتدا کن به اوّل عبّاسِ عالم...به ابوالفضل العبّاس و دعا کن...
دعا کن برای ما موجی های جنگ ندیده و جنگ نچشیده...دعا کن که این موج، برساند به ساحل آرامش...به کربلا...دلِ نا آرام و مجنونِ ما را!!
+ نوشته شده در شنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۱ ساعت ۴:۹ ب.ظ توسط ارمیا
|
عاقبت مغرب محو مشرق میشود